“Iemand die je moeder in de gaten houdt, wat een geruststellend idee!”
Er is een casemanager voor dementie, niet aangeboren hersenletsel, neurologie. Maar wie is er voor de gezonde burger op leeftijd, van wie de wereld steeds kleiner wordt en van wie de gezondheid langzaam achteruit gaat? Vaak wonen de kinderen (als deze er zijn) verder weg en kunnen geen oogje in het zeil houden. Wat een geruststellend idee als er iemand met een regelmatige frequentie langs gaat om een vertrouwensband op te bouwen, problemen te signaleren, preventief te werk gaat en ingrijpt wanneer nodig. Uiteraard in overleg, adviezen geeft en de juiste maatregelen treft.
Dit bied ik aan in het preventieve traject. Desgewenst breng ik een verslag uit van het bezoek en mijn bevindingen. Mocht er tussen de bezoeken door iets zijn, kan contact met me opgenomen worden. Vaak volstaat eens per maand een bezoek, wanneer nodig kan dit vaker of minder vaak plaats vinden. Veel mensen op leeftijd willen zelf de regie houden, onderkennen dat ze hulp nodig hebben en wijzen zorg af.
Als ik al langer over de vloer kom, een vertrouwensband heb opgebouwd, dan kan ik vaak praten over de dingen waar ze tegenaan lopen, de wensen die ze hebben en wat er allemaal nog mogelijk is. Uit de praktijk blijkt dat ze dan wel dingen aannemen met als gevolg langer veilig thuis kunnen blijven wonen.
Een casus:
Mw de Vries, 82 jaar, woont samen met haar man 85 jaar in een eengezinswoning. Mw is, naarmate zij ouder werd, angstiger geworden en durft bijna de deur niet meer uit. Mw wordt achterdochtig, gaat lichamelijk achteruit omdat zij alleen nog maar op de bank achter het raam zit.
Dhr en mw houden alle zorg af. Het (trap)lopen brengt steeds meer risico’s met zich mee. Dhr laat zijn vrouw niet meer alleen thuis en raakt overbelast.
Dhr en mw hebben een zoon, die naast zijn werk en zijn gezin doet wat hij kan. Hij komt dagelijks langs, begint last te krijgen van lichamelijke klachten en weet niet meer hoe hij alle ballen hoog moet houden.
Als mantelzorgondersteuner ben ik op verzoek regelmatig langs gegaan om kennis te maken, een vertrouwensband op te bouwen en te vragen of ik eens mag informeren naar de mogelijkheden voor een traplift en tegemoetkoming voor huishoudelijke hulp. Via de gemeente, waar behoorlijk wat tijd overheen gaat, heb ik uiteindelijk kunnen regelen dat er een traplift aanwezig is en eens in de week komt de huishoudelijke hulp voor 2 uur.
De zorg in de ochtend en avond, wassen en aankleden en weer naar bed gaan, wordt te zwaar voor dhr. Zeker als mw na een blaasontsteking ook nog incontinent is, krijg ik toestemming om de thuiszorg in te schakelen. In de ochtend wordt mw geholpen met wassen en aankleden en in de avond wordt mw geholpen om weer naar bed te gaan.
Omdat mw verder achteruit gaat heb ik samen met zoon toestemming gekregen om een indicatie voor de wet langdurige zorg rond te krijgen zodat mw op een wachtlijst van een verzorgingshuis geplaatst kan worden. Indien dhr weg zou vallen, kan mw snel terecht in het huis van voorkeur. Mw kan inmiddels niet meer zelfstandig alleen wonen. Vanuit deze indicatie is er ook mantelzorgondersteuning mogelijk, iemand die wekelijks meerdere keren langs komt zodat dhr even iets kan doen voor zich zelf.
Helaas wordt de dagbesteding afgehouden door zowel mw als dhr.
Op dit moment is de situatie stabiel, dhr kan regelmatig iets voor zichzelf doen, mw kan zich veilig in huis bewegen en dhr wordt ondersteund in de zorg en het huishouden. Voorlopig kunnen ze nog veilig samen thuis wonen en kan hun zoon op ‘gewoon’ bezoek komen.